Jeden z wierszy prezentujemy niżej.
Malwy
Wypowiedziałem słowo „malwy” i znowu
byłem małym chłopcem, tak małym
że zmieściłem się w różowym kielichu
i obserwowałem jak ogromny trzmiel
zbiera pyłek z żółtego pręcika.
Było lato, otwarte okno kuchni,
bzyczenie owadów gęste jak syrop.
Dopiero poznawałem język, który później
będą chcieli mi odebrać. Wtedy jednak
smakowałem nazwy, obracałem w ustach
jak czereśnie, oddzielając miąższ od pestek,
próbowałem sok słów, słodycz brzmienia,
w ciszy południa nasłuchiwałem przyjścia
kolejnej iluminacji. Moja twarz była jasna
i czysta, w oczach odbijał się błękit, we włosach
igrał wiatr. Ukryty w różowym kielichu malwy
uczyłem się dotyku, gładziłem brązową dłonią
wewnętrzną stronę świata i czułem, jak rośnie
