wtorek, 1 sierpnia 2017

"Akcent": recenzja "Kładki" Krzysztofa Kuczkowskiego


[źródło: Teresa Tomsia, "Nie chodzi o wiersze", "Akcent" 2017, nr 2]


Bohater książki Kuczkowskiego szuka równowagi i harmonii w czułym spoj­rzeniu na krajobraz świata, „co nie ma początku i końca / nie ma wewnętrznego ani zewnętrznego”. W tytułowym wierszu Chrystus jawi się w tle jako Mistrz, a jednocześnie znak nadziei dla człowieka błądzącego. Wokół cierpienia jako daru miłości koncentrują się przeczucie autora, jego historyczna wiedza i wiara w sens ludzkiej drogi krzyżowej. Jak celnie autor Kładki zaznaczył, mierzenie się z niewiadomym zawsze wiele kosztuje i nie ma gwarancji na zdobycie tego, czego oczekujemy – na poetyckie zdanie, które ogarnie całość, na rozwiązanie wszystkich dylematów, pytań i problemów egzystencji, gdy chodzi o „skok ponad pożerającą wszystko / otchłanią, którą sam jestem”.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.